A MIÑA MULLER NON SABE

A MIÑA MULLER NON SABE

Eu caseime cunha nena

porque ela era charlestona,

nin se lava nin se peina,

anda feita unha fregona.

 

Nin sabe lavar os platos

nin barrer cunha escobela;

e a outra noite encomodeime,

barrín a casa con ela.

 

E collina por un brazo,

leveina á casa da sogra:

-eiquí lle traigo a súa filla

que me encomodei con ela.

 

-A miña filla traballa,

ben cho saben os veciños;

-Pois sempre a encontran deitada

pola beira dos camiños.

 

-Marcha de eí, borracho,

borracho e calavera,

non me dixeches tu eso

cando viñeches por ela.

(Moitas grazas a Begoña Lestedo, Susana Romariz e Iria Sucasas das Cantareiras do Viñao por compartir uns intres conmigo para ensinarme este cantar)