No vindeiro mes de Octubre, van facer 12 anos, que fun cantar ó palco que hai na carballeira dos Milagres de Amil, e fixárame nun vello castiñeiro que aparentaba estar seco, xa que nese mes, tiña que ter folla e ourizos, coma os carballos do seu lado, que si tiñan folla.
Preguntei por alí, e dixéranme que o estaban tratando, pero que estaba en moi malas condicións.
Tamén me falaran de que, según uns dibuxos da antiga capeliña, podería ter entre 300 e 400 anos. O santuario actual, data de mediados do século XIX.
Pois onte, pasei por Moraña, e lembreime do castiñeiro. Sen pensalo dúas veces, alá fun pra saber dél, e a miña ledicia foi, atopalo tal como o mirades na foto, ben aseado e peiteadiño. Cheíño de follas e ourizos
Parabéns pros responsables de tal feito!!!
E xa posto, vouvos contar algo que me pasou aquel día de fai 12 anos.
Cando estaba facéndolle as fotos ó castiñeiro, decateime de que alguén (como podedes ver nunha das fotos) deixara o teléfono no tronco. Mirei se funcionaba, anque estaba bloqueado, e funcionaba. Non se me ocurriu mellor cousa que deixarllo o cura que alí estaba. El pedíume o meu número, por se non aparecía o dono que o entregara na Garda Civil (Non sei porque non podía facelo el)
A miña ledicia foi, que pasados uns días, chamoume un señor, xa non lembro de onde era, dándome as grazas por atoparlle o teléfono. Seica o puxera no tronco, para dar idea do groso que tiña
Pois veña. Que ogallá cunda o exemplo.
Entre O Castelo e Muimenta 