Author Archives: joseiglesiasfernandez
FRASES PARA BOTAR A SORTES NOS XOGOS
FRASES PARA BOTAR A SORTES NOS XOGOS
* Un café lle diron o gato, ó que lle toque o número catro… un, dous, tres, catro.
Tamén: Catro patas ten un gato… un, dous, tres, catro (para xogar ó burro)
* Pinto, pinto, gorgorito, pronde vas ti tan bonito. Ó que lle toque o número cinco… un, dous, tres, catro e cinco.
* O gato caiu ó pozo, as tripas fixeron “guá”, arremoto, pitipoto, arremoto, pitipás…. Ti salvadiño estás!! (Pro xogo do escondite)
* China, china, capuchina, en que mau está a china (Pros xogos das bolas) adiviñar en que mau estaba.
* Díxome Deus e a Virxe María, que perda que gañe, que nesta estaría.
Díxome Deus, que estaba naquela, e dixome a Virxe, que estaba nesta.
E díxome Deus a pura verdá, que se o di a Virxe, nesta estará (Para escoller a mau na que se agochaba algo)
* Teño un paxariño que canta e que voa. Onde está a china? Quedou dentro ou vai fora. (Metíase a canica nunha mau, e logo no peto, e o sacala, había que adiviñar se quedara no peto ou seguía na mau.
* Rabo de boi, rabo de besta… dixo túa nai, que estaba nesta:
– Nesta estará, díxomo o cura.
– Se o dixo o cura, verdade será. (Se se acertaba na mau na que estaba a china.
* Lagarto, lagarto, dime a verdade, que o rabo che parto.
* Leite de cabra, leite de besta, ou está no furado, ou dentro da cesta. (Para descubrir cousas que se agochaban)
* Puñín, puñín. Quen esta dentro? Xan do convento. Quen está fora? Xan da gaiola. O que se ria, paga a carriola. (Non me lembro moi ben: Enriba da mesa, poñiamos os puños pechos, un enriba doutro, e contabamos contos, o que se rira, sacaba un puño)
* Pico, pico, mazarico, quen che dou tan grande pico. Doumo Deus pro meu traballo, e derramar este carballo. (Para saber a quen lle tocaba quedar no xogo do escondite)
* Na parroquia de Cadrón, hai tres galiñas e un capón. As galiñas estaban mortas e o capón anda na horta. Tris, tris… tris, tras… fora estás!
* Escondo lorito de quiquiricón, tres galiñas y un capón. O capon etaba muerto, las gallinas en el huerto, tutururú, que salgas tú por las puestas de Manbrú. ( Inf. Margarita Fernández Vázquez)
* Teño un gato na cociña e estame dicindo que é mentira. Teño un gato no corral, e estame dicindo que é verdá. (Pras adiviñas)
* Arroz con leite, me quero casar, cunha rapaciña diste lugar, que sepa decir pe, que sepa decir pa, que a deixen ir a festa e que sepa contar… un, dous, tres, catro!
* Para vis, para vós. A filla do rei casada con vós. ¿A quen escolledes vós? (Para os equipos dos rebumbios) (Inf. Xan Perez)
* Rato, rayo 24, dame a mau que se non te mato, coa punta do meu zapato… que 1, que 2, que 3, que 4. (Inf. Estrella Luz Rivera)
* Botón, botón, de la bota botera. Criribitón, fora cañón. (Inf. María Vidal Solla)
* Nesta, nesta, o cu dunha cesta. Dixo meu pai, que estaba nesta. (Para adiviñar en que mau estaba) (Inf. Maribel Viéitez)
* Manzana, manzana, manzana podrida. Un, dous, tres… salida!!! (Para saída nas carreiras) (Inf. Laura Freire)
* Ó montón, que pouquiños son. Que entre… María, por este rincón! (Pro xogo da corda. No sitio de María, dicíase o nome de quen se quería que entrara) (Inf. Marta Alonso Álvarez)
* Pin, pin, seramatapín. Esconde a bandexa que ven o galopín, pin, pin. (Inf. María Esther Crespo Ardao)
DE CONVERSA POR SAN VICENTE DE OITABÉN!
DE CONVERSA POR SAN VICENTE DE OITABÉN!
.. Onte, convidado a unhas cervexas polo amigo Andres Lorenzo, que celebraba a bombo, platillo e jaita, amais de con moito rebumbio o seu cumpleanos …ta e tantos! Tiven a ledicia de conversar, e escoitar como contaba uns contiños a súa avoa. A Sra. Anuncia.
.. Unha das cousas que me contou, e coa que mais rin foi, que seica facía tempo que un home probe, iba pedindo esmola polas casas da parroquia de San Vicente. E para facelo, senpre decía o seguinte:
“Deme una limosnita, por el amor de Diós, que en esta mano tengo cinco dedos y en la otra, tres y dos”
.. Pensei escachar coa risa. E que decir ten, que tempo despois, cando baixaba para Pontevedra, viña rindo eu só no coche, lembrando o conto.
.. Que ledicia falar cos nosos vellos. Cantas cousiñas se aprenden diles.
.. Andrés díxome que pro ano que ven, cumplirá 90 anos, e eu comenteillo:
.. – Así que seica vai cumplir 90 anos pro ano que ven, Vai ser grande a festa en San Vicente…
.. – Primeiro, deixeme cumplir vostede 89 dentro duns días.. e despois falamos!
.. Foi unha ledicia, Sra. Anuncia.
….. Volverei visitala, e cantareille desas cantiguiñas que lle gustan, e a ben seguro que me ensinará algunha, das que vostede sabe.
.. A aperta mais grande para vostede!!
A PONTE MEDIEVAL DE ALMOFREI (Cerdedo-Cotobade)
A PONTE MEDIEVAL DE ALMOFREI (Cerdedo-Cotobade)
.. Vaia lugar mais fermoso.
.. Un entorno único, cheo de penedos e rochas totalmente erosionadas, e un río cheo de cantos rodados, labrados ó traveso dos tempos, polos rápidos e pequenas fervenzas que ten.
.. A ponte, medieval, data do século XVI. Ten unha altura duns 8-10 mts. e un solo arco asentado sobre grandes rochas nas dúas veiras do río.
.. Parece ser que por él, pasaba un antergo camiño dos arrieiros cara á parroquia de Tourón en Ponte Caldelas, e que remataba en Marín, según leo nun libro de Castro Sucasas sobre os camiños dos arrieiros.
.. Ó seu lado, un muíño con tres andares de altura, e dous infernos en dous deles, perfectamente conservado. Polo que me dá, que con catro moas, tivo que ser un muíño de maquía ben importante na zona.
AS RAZÓNS POLAS QUE FOI COLÓN, E NON OUTRO, O QUE DESCUBRIU AS AMERICAS!!!
AS RAZÓNS POLAS QUE FOI COLÓN, E NON OUTRO, O QUE DESCUBRIU AS AMERICAS!!!
Pois a razón, é moi sinxela… porque estaba solteiro. E a cousa é así, porque imaxinadesvos o que lle diría a súa muller se estivese casado?
– E por qué tés que ir ti? Por qué non mandan a outro?
– Que vas mirar se é redonda? Ti tas parvo!! E a ti que mais che ten!!! Ti velo todo redondo!!!
– Tas tolo ou és idiota? Non coñeces á miña familia e vas coñecer o novo mundo!!
– Que escondes? Nin siquera sabes por onde vas ir.
– E iso de viaxar solo homes… tomasme por parva, ou? Quen cho vai crer!!
– E por qué non podo ir eu se ti és o xefe?
– A min nunca me levas a ningures… desgraciado!!!
– Xa non sabes que inventar pra estar fora da casa uns días.
– Se cruzas esa porta, voume pra casa da miña nai, que na aldea ainda está solteiro aquel mozo que tiven antes de coñecerte a ti!!!
– E quen e esa tal María? Que Pinta na viaxe? E dis que aínda é unha Nena? Sinvergonza!!! Abusador de menores!!
– Saído!! Que eres un saído!! que todo o tiñas planeado e ben planeado!!
– Vaste prondas indias, que son todas de vida lixeira!!! A min vasme enganar…!!
– Que a raíña vai vender todas as xúas xoias pra que poidas viaxar?
– Pensas que son parva ou qué. A ver que tes ti con esa vella, que non fas mais que ir todolos días o seu pazo!
– Non deixarei que vaias a ningún lado!!!
– Non sei como te apañas pra deixarme sempre soa!!
– Non vai pasar nada se o mundo é plano!
– ASI QUEEEE… NON TE VISTAS QUE NON VAS!!!
ERMIDA DA XESTOSA (Covelo)
.. A fermosa capeliña e o seu recuncho, atópanse na parroquia de Prado no concello do Covelo. Según unha referencia do cartaz indicativo, é a capeliña mais alta da provincia, situada por riba dos 900 mts.
.. Data do século XVI, cadrangular, e cun gran arco de medio punto que marca a entrada.
.. Ó entrar no recinto da capeliña, o primeiro que se atopa é un enorme penedo, cunha cruz labrada nél, e outra asentada na súa cima, e mesmo frente déla, un merendeiro con unhas mesas dus 30-40 mts. de longo dos comuneiros do lugar, pro xantar do día da festa.
.. Na parte dereita da capeliña, hai un pequeno pendello, onde unha tella coa Virxe pintada nela, pende da parede interior.
.. E na parte traseira, nunha rocha, está labrado un sartego, que se supón que labrou o eremita que viviu alí.
.. A auga diste sartego, di a tradición que cura as verrugas, e pra elo, hai que levar un anaco de pan duro, mollase na auga, e frótanse con él as verrugas do corpo, o tempo que soi di: “Verrugas traio, verrugas vendo… aquí quedan, e eu, voume correndo”
.. Dende calquera lado do entorno, hai unhas impresionantes vistas das terras de Covelo, e das serras de Avión e do Suído.
MIRADOR DAS ESTRELAS (Faro de Avión)
MIRADOR DAS ESTRELAS (Faro de Avión)
.. Impresionantes as vistas niste lugar, ó que empezan a estragar multitude de aeroxeradores, pra desgraza distes montes e da fauna que convive niles.
.. Nin as vacas se achegan a el polo medo que lle teñen, xa que o ruído que fan, é infernal. Isto no inverno, ten que ser un inferno para todos eles.
.. Os nosos políticos, non respectan nada, Solo lles importa encher os petos, anque sexa a costa de entregar e estragar a Nosa Terra. E nós, non sabemos defender o noso.
.. Como sempre pasou niste País… a merda pra nós e o carto para IBERDROLA, ENDESA E NATURGY.
.. Non temos remedio.
.. Deixarémoslle ós nosos fillos e netos, un país cheo de merda (perdoando, pero vai ser así por desgraza)
AS CAIXAS DOS PUROS!
AS CAIXAS DOS PUROS!
.. Ata non fai moito, cando as fotos eran un anaquiño de papel, feitas coa xente que mais se quería, e mirábanse cando calquera dos amigos ou da familia viña ata casa, gardábanse nas caixas dos puros con uns grauciños de arroz pra que non se humedeceran.
.. Que boas aquelas tardes, cando despois do café, os nosos pais traían prá cociña as caixiñas dos puros, nas que gardaban con todo o amor do mundo as nosas fotos sacadas no cole, as da primeira comunión, as do domingo de Ramos estreando o pantalón curto, calcetíns ata os xeonllos, e os zapatiños de charol que non volvías poñer ata o día da festa. As fotos dos nosos avós, e do resto da familia, as das xuntanzas cos veciños debullando no millo…
.. Agora, fanse tantas fotos que xa non se lles da tanto valor, e gárdanse en PCs e Pendrives, e a meirande parte delas, xa non se volven mirar nunca.
.. Agora que xa non fan tal función, ás caixas dos puros, atopóuselles outra maneira de reciclalas, por exemplo… poisss… pra facer un Triple Canario!!
.. Unha aperta.
