Días atrás, e atopándome na feira tan fermosa que hai alí, e unha das miñas preferidas, fun dar unha volta pola parte vella, xa que facía anos que andivera por ela, e tiña a lembranza de que era moi fermosa.
O que alí atopei, foi pura desolación. Todo abandonado e destruído. Por haber, ata había nun alpendre, un coche Seat 600 abandoado.
Polo que vin, pasa o que pasa en moitos lugares do noso rural. As casas novas fanse onda a carretera, e as de mais lonxe, abandóanse.
E a magoa mais grande, e mirar eiras tan grandes e fermosas como a que hai aquí, totalmente abandoada, e ver os “esqueletos” dos horreos, que foron o manantial de vida dos nosos antergos.
Unha magoa ver como se desfai unha das partes mais fermosas do noso patrimonio material.
E o peor, é que xa non hai volta atrás!!! Salvo que veña alguén de fora e merque e arranxe.
Todo depende dos cartos, e ás veces nin dos cartos depende…
Entre O Castelo e Muimenta 