UNHA MESA PRÓS PAXAROS… . Nos tempos nos que se derrochachon os cartos a maus cheas, e que supuxeron unhas comisións moi abondosas, que encheron os bolsillos dos políticos locais dos concellos, fíxose esta enorme mesa na carballeira da Crespa en Lalín, feita polo escultor pontevedrés Cesar Portela. . Non sei a medida que terá, pero penso que andará polos corenta metros de longa, por tres ou catro de ancha. A mesa é de pedra, e está totalmente rodeada de bancos tamén de pedra. . Ós poucos días de inaugurarse, eu estiven nela cantando na presentación do poemario dun amigo, e pouco tempo despois pola noite, entrado o outono, en un magosto xunto cuns amigos. . Prometía ser unha mesa moi boa, para estas cousas, cantar, parolar, presentar libros, facer ceas… Pois ben. Non sei moi ben por qué, a mesa desmontouse fai uns quince anos, e dende a carballeira da Crespa, foi dar ó souto do Rodo. . E alí esta…” vendo pasar o tempo, como a porta de Alcala” . Cada vez que paso por alí, vou ata ela, e sempre está toda porca, chea de follas e totalmente descoidada. . Pero si hai xuntanza nela… a última vez que estiven alí, catro pegas e un par de melros, daban un fermoso concerto pelexanto por un manxar, que non soupen de que era. . Nas fotos, os seus dous asentamentos… na Crespa e no Rodo.
