AS FESTAS EN VILARIÑO, VENTOSA E CADRON (Do Blog AQUAM LATAM)

RELIXIOSIDADE E TON VAN VLIET (Do Blog AQUAM LATAM)

Aquel mozo holandés que chegara a Agolada no verán de 1977, Ton van Vliet, co seu amigo Jeroën, traía a súa xuventude e a súa cámara para aprender e gravar indeleblemente todo o que a Galicia rural de entón lle ofrecía de singular. Holanda e Galicia, distantes e diferentes, occidentais si, europeas tamén, pero con costumes e desenrolos tan dispares como para sorprender e captar a atención de Ton en elementos que a nós nos resultaban intranscendentes por cotiáns.
A relixiosidade do pobo e as súas manifestacións externas constrastaban claramente coa Holanda de Ton, onde predominaba o protestantismo e unha sociedade máis laicista e menos asidua aos actos relixiosos. Estas imaxes confirman a súa sensibilidade para certificar con intención sociolóxica unha das carcaterísticas da Galicia rural daquela época e que tanto leva mudado nos anos transcorridos desde aquela.

FESTA DA NOSA SEÑORA EN VILARIÑO

O comedor da casa (primeira foto) co cadro do Sagrado Corazón e o crucifixo colgando del, xunto co ramalliño de oliveira bendicido no Domingo de Ramos presiden o comedor-salón con outros elementos característicos como o televisor e o calendario.

A festa da Santa María en Vilariño, os retablos, a tribuna a onde soben os homes…

O recollemento das feligresas, a señora do pano de flores na cabeza, a serenidade da neniña sentada no banco ben seguro que captaron o interese do fotógrafo holandés…

A procesión cos santos sobre andas, arredor da igrexa, coa banda de música interpretando acordes solemnes e repousados. As campás repicando. Os petrucios co pucha na man e o paso marcial…

No remate da misa solemne, sesión de fogos de artificio e conversas alegres no adro… Antón Torreiro, Miro Galego, Abel Coego, José Antonio Vázquez, José Antonio Sucasas, Manuel Dobarro, Jaime Varela… son algunhas das persoas que recoñezo na imaxe:

FESTA DO FARO DE VENTOSA EN HONOR A MARÍA AUXILIADORA:

En Ventosa Ton observa o momento e a espontaneidade do petitorio monetario, envolto entre o mantón da Virxe e a solemnidade da procesión.

Nesta aldea a procesión excede o adro e alóngase algúns centenares de metros para acadar o campo da festa onde torna rodeando o cruceiro pétreo que nuclea o torreiro de carballos.

AS ERMITAS DE CADRÓN (LALÍN)

Procesión no adro e retrato de Primeira Comuñón dunha nena…

A imaxe da Virxe coroada coas andas baixas para retornar á igrexa. A mirada recolecta dos porteadores…

Estre traballo, está recollido do Blog AQUAM LATAM, editado o día 3 de Novembro do 2011.

Advertisement